Grupa: Użytkownik
Posty: 21 #148182
Od: 2008-8-25
Ilość edycji wpisu: 4 | (ur. 1844 w Kunce w powiecie hajsyńskim, zm. 1938 ) - inżynier wynalazca, pionier lotnictwa i żeglugi podwodnej.
Dzieciństwo spędził w rodzinnych Jaśkowicach w powiecie latyczowskim. Za młodu wysłany przez rodziców do Francji, ukończył szkołę średnią w Atueil, a następnie zapisał się do paryskiej Ecole Centrale, gdzie skończył studia matematyczne z odznaczeniem i zdobył dyplom inżyniera. W wieku 19 lat, na wieść o wybuchu powstania styczniowego, wrócił do Polski. Wobec klęski kolejnego polskiego zrywu narodowościowego, rozgoryczony Drzewiecki (wnuk powstańca z 1794 i oficera napoleońskiego, Józefa) opuścił po paru latach kraj i osiadł na krótko we Francji. Wybuch wojny francusko-pruskiej i oblężenie Paryża skłoniły go ostatecznie do zamieszkania w Wiedniu.
Tam powstały pierwsze znane wynalazki Drzewieckiego, które zaprezentował na Wystawie Wiedeńskiej w 1872 roku. Dwa z nich - cyrkiel do przekrojów stożkowych i regulator silników parowych zostały nagrodzone. Poza nimi Drzewiecki zaprezentował na wystawie automatyczny sprzęg do wagonów i dromograf - przyrząd automatycznie kreślący kurs płynącego statku. Ostatni z tych wynalazków zwrócił uwagę przebywającego na wystawie Wielkiego Księcia Konstantego, który zakomunikował Drzewieckiemu: „Mianuję pana członkiem i doradcą Komitetu Technicznego Marynarki Rosyjskiej z uposażeniem 500 rubli miesięcznie. Proszę też złożyć kosztorys na wykonanie dromografu, odpowiednia kwota zostanie panu wypłacona po przyjeździe do Petersburga”.
.
Po wprowadzonych przez polskiego inżyniera ulepszeniach, dromograf wszedł do użytku w marynarce rosyjskiej. Tymczasem wybuchła wojna rosyjsko-turecka a Drzewiecki rozpoczął prace nad konstrukcją nowej łodzi podwodnej. Efekt swej pracy zaprezentował w roku 1877 w Odessie. Była to pierwsza łódź podwodna (jednoosobowa) poruszana siłą ludzkich mięśni - śmigłem wprowadzanym w ruch za pomocą napędu nożnego. Pierwszą jej załogę stanowił sam konstruktor, który na oczach publiczności przepłynął pod okrętem wojennym zacumowanym w porcie. Drzewiecki był też pierwszym, który zastosował peryskop w łodzi podwodnej. Przez kolejne piętnaście lat konstruktor pracował dla rosyjskiej marynarki wojennej, ulepszając swoje wynalazki (prawie co rok pojawiały się kolejne jednostki o coraz większej wyporności) i wprowadzając dalsze pionierskie, takie jak: pierwszy czteroosobowy okręt podwodny (1881), pierwsza łódź podwodna o napędzie elektrycznym (1888 ), wraz z Aleksym Kryłowem projekt niezatapialnej łodzi podwodnej o napędzie parowym i wyporności 120 ton (uhonorowany pierwszą nagrodą na Konkursie Międzynarodowym w Paryżu w roku 1898 ). Od roku 1877 pod kierunkiem Drzewieckiego zbudowanych zostało 50 czteroosobowych łodzi podwodnych. Jednak wobec niemożliwości zrealizowania w Rosji wielu planów konstrukcyjnych, Drzewiecki zdecydował się w roku 1892 na powrót do Francji, do ukochanego Atueil. Nie oznaczało to kresu prac wynalazcy nad żeglugą podwodną i kresu jego wpływu na marynarkę rosyjską. W 1901 admiralicje Rosji i Francji wprowadziły u siebie wyrzutnie torped na sprężone powietrze jego konstrukcji, a jeszcze w 1908 Rosjanie zbudowali okręt podwodny według jego projektu o wyporności 350 ton i napędzie spalinowym. Jednym z ostatnich projektów Drzewieckiego z dziedziny żeglugi morskiej był okręt podwodny „wodopancerny”, którego pancerz składać się miał z wlanej w przestrzeń między blachami wody, w zamierzeniu wynalazcy mającej doskonale amortyzować uderzenie. Projekt nigdy nie doczekał się realizacji.
|
